Pyjama’s aan, plus een “simpel” gerecht.
Ik hou niet van koken (zacht uitgedrukt) en ben er ook niet goed in. Ik geef niet graag dingen uit handen, koken wel.
Maar nu moest het toch echt gebeuren. Ik had geen gehaktballen, draadjesvlees of iets anders meer in de vriezer waarbij ik alleen maar even groentes, aardappelen of pasta hoefde te koken. Dus dan wok ik maar iets.
Recept bami:
kipstukjes even marineren in ketjap
knoflook
peper en zout
plakjes wortel (omdat ik nog wat wortels had liggen)
zak wokgroente naar keuze of andere restjes groenten
wokolie of zonnebloemolie
bami koken
zak kroepoek
Wokolie even heet laat worden.
Kip in de pan, of eerst de knoflook
(ik doe dit vaker, dit weet ik toch)?
Ik gok de knoflook. Shit de knoflook verbrandt direct, fout gegokt!
De verbrande knoflook eruit vissen. Zou de olie nu dan ook naar verbrande knoflook smaken? Ondertussen ergens de kinderen uitgekleed en onder de douche gezet (onze badkamer is beneden).
Opnieuw, deze keer eerst de gemarineerde kip in de pan en daarna de knoflook
(dat ging beter), peper en zout en de plakjes wortel.
De kinderen shampoo in het haar doen en de boel even afsoppen.
Het eten pruttelt, kids staan te zingen onder de douche, even snel Facebook checken.
Ik like een berichtje en schrik op uit mijn Facebook bubbel en ren naar de pan, te laat! Zwarte stukjes kip en zwarte stukjes wortel. Misschien zit er nog wat goeds tussen?
Ik realiseer me dat de kindjes toch echt onder de douche weg moeten.
De pyjama’s liggen zoals altijd klaar (in de hoop dat ze zichzelf eens zullen aankleden) maar het komt er meestal op neer dat ik ze achterna ren met een onderbroek of pyjama, terwijl zij op ons bed heen en weer rennen en proberen aan me te ontsnappen; voor hun een leuk spelletje).
Ik zet de douche uit, druk ze een handdoek in de handen en roep gestrest dat ze het vandaag toch echt even zelf moeten doen omdat het eten is verbrand en ik moet proberen of er nog iets van te maken valt. Ze blijven gewoon in de douche zitten spelen dus ik ren terug naar de pan.
Ja, er valt echt nog wel iets te redden. Goed genoeg voor mij en de kinderen, wat minder voor mijn vriend die normaliter al niet zo blij wordt van mijn kookkunsten, en liever zelf kookt, en dat zal vandaag dan wel helemaal het geval zijn.
Ik haal de nog goede stukjes kip en wortel eruit en maak de pan voor de tweede keer schoon. De niet-verbrande stukjes kip en wortel weer in de pan, een zak Italiaanse groenten erbij en klaar. Kunnen we direct even testen hoe het smaakt met minder vlees.
En dan de grote verrassing! De kindjes rennen de slaapkamer uit, onderbroek/nachtbroekje aan, pyjama’s aan en zelfs sokken!
Tadaaa, kijk eens wat wij kunnen, twee van die trotse koppies.
Dat je daarvoor eerst het eten moet laten verbranden.
Wat moet ik in de ochtend mis laten gaan om ze zichzelf te laten aankleden?
P.s. de kinderen hadden tegen die tijd wel honger en hebben ondanks alles heerlijk zitten smikkelen.